Resensi Carpon Centangbarang

Carpon Céntangbarang eusina nyaritakeun hiji jalma anu teu boga pamadegan jeung déét pikir, nu ngagugulung kahayang bari jeung teu ngukur kaayaan sarta kamampuhna. Ieu tokoh ngaranna Céntangbarang, nyaéta bujang karaton anu geus lila teu naék-naék pangkat.

Sakapeung mah Céntangbarang sok hayang ngarobah nasibna nepika mikir kumaha carana sangkan naék pangkat kalayan jero jeung teleb. Teu sangka saméméhna, ujug-ujug Citrasinga jeung Palémbanggunung nawaran kalungguhan anu luhur keur Céntangbarang nyaéta jadi juru simpen di Karajaan Talaga Manggung. Tapi nu ditawarkeun ka Céntangbarang aya saratna nyaéta anjeunna kudu nelasan pati Raja Agung Pucuk Umum heula lamun hayang meunangkeun ieu kalungguhan téh. Maksudnamah sangkan Palémbanggunung naék tahta jadi raja, tuluy Céntangbarang bisa nuturkeun naék jabatan. Sabada dibibita kitu, teu mikir lila deui tungtungna Cénntangbarang ngalakonan éta sarat. Anjeunna nelasan pati Raja Agung Pucuk Umum tuluy kabur ka leuweung sabada kanyahoan maéhan raja. Céntangbarang lila cicing di leuweung lantaran sieun tuluy anjeunna panggih jeung Kusumalaya anu keur nyamar sangkan bisa newak Céntangbarang, padahal anjeunna salaku mata-mata jeung miboga mandat keur nyidik Céntangbarang di leuweung. Sabada Céntangbarang nyaritakeun kajadian anu sabenerna ka Kusumalaya, anjeunna dibawa ka karajaan pikeun masrahkeun diri jeung ngébréhkeun kasang tukang anjeunna némpas Raja Agung Pucuk Umum.

Tina ieu carpon bisa di ala kacindekanna nyaéta yén Céntangbarang teu mikir nepika asak, padu waé dina paripolah jeung laku lampahna, sarta téréh percayaan ka batur. Nalika anjeunna dihasud ku Palémbanggunung jeung Citrasinga, nurut waé da ku lantaran geus kapangaruhan ku kahayang atawa nafsu, nyaéta hayang naék pangkat atawa jabatan di Karajaan Talaga Manggung.